Jezus' gehoorzaamheid aan de Vader is uniek en verschilt op diverse manieren van onze gehoorzaamheid aan Hem.
3 belangrijke verschillen:
2. Zijn er vergelijkingen te trekken naar de gehoorzaamheid van de vrouw aan de man en de gehoorzaamheid van Jezus (zoals sommige christenen doen)?
Nee, er zijn geen directe vergelijkingen te trekken tussen Jezus' gehoorzaamheid aan de Vader en de gehoorzaamheid van de vrouw aan de man. Het is niet gepast om de relatie tussen Jezus en de Vader als vergelijking te gebruiken voor de verhouding tussen man en vrouw, omdat dit verschillende aspecten en rollen omvat.
- Jezus is God: Hij is één met de Vader en de Heilige Geest, en dus is Zijn gehoorzaamheid aan de Vader ook een uitdrukking van Zijn eigen wil. Onze gehoorzaamheid aan Jezus, daarentegen, is een manier om ons te verbinden met God en ons leven te richten op zijn wil eb wordt gewerkt door de Heilige Geest.
- Jezus heeft geen zonde: Jezus is volmaakt en heeft nooit tegen de wil van God gehandeld. Onze gehoorzaamheid aan Hem wordt belemmerd door onze zonde en onvolmaaktheid. Wij leren dat te erkennen en te belijden, zodat het geen belemmering vormt in de groei van genade
- Jezus bracht het volmaakte offer: Jezus bracht het volmaakte offer voor onze zonden door Zijn dood aan het kruis. Onze gehoorzaamheid aan Hem is daarom ook een uitdrukking van onze dankbaarheid en liefde voor het offer dat Hij voor ons heeft gebracht.
2. Zijn er vergelijkingen te trekken naar de gehoorzaamheid van de vrouw aan de man en de gehoorzaamheid van Jezus (zoals sommige christenen doen)?
Nee, er zijn geen directe vergelijkingen te trekken tussen Jezus' gehoorzaamheid aan de Vader en de gehoorzaamheid van de vrouw aan de man. Het is niet gepast om de relatie tussen Jezus en de Vader als vergelijking te gebruiken voor de verhouding tussen man en vrouw, omdat dit verschillende aspecten en rollen omvat.
Lees ook: 3 vragen over drie-eenheid, gezag en gehoorzaamheid
In de Bijbel wordt onderlinge onderwerping vooral afgebeeld als een vorm van discipelschap en een aspect van de liefde en dienstbaarheid die christenen aan elkaar moeten tonen, ongeacht gender of status. De Bijbel roept op tot gehoorzaamheid aan God en aan elkaar als leden van het lichaam van Christus, en niet tot gehoorzaamheid gebaseerd op genderverschillen.
In plaats van te verwijzen naar de gehoorzaamheid van de vrouw aan de man, roept de Bijbel op tot gelijkwaardigheid en samenwerking tussen mannen en vrouwen als gelovigen. Mannen en vrouwen zijn beiden geschapen naar het beeld van God en zijn beiden roepende om te werken in het lichaam van Christus en in de wereld om hen heen.
3. Hoe ziet de Bijbel het beeld van het huwelijk tussen man en vrouw dan?
In de Bijbel wordt het huwelijk vaak gebruikt als een beeld van de relatie tussen Christus en Zijn gemeente. Het huwelijk tussen een man en een vrouw symboliseert de liefdevolle en onderlinge verplichting tussen Christus en al degenen die Hij bevrijdde door Zijn verzoenend werk op de kruis. In Efeziërs 5:21-33 wordt dit uitgelegd als de man die zijn vrouw liefheeft zoals Christus Zijn gemeente liefheeft, en de vrouw die haar man gehoorzaamt in alles, zoals de gemeente gehoorzaam is aan Christus.
Dit betekent echter niet dat het huwelijk ziet op hiërarchie of op een onderdanige rol voor de vrouw. Integendeel, in dit beeld wordt benadrukt dat het huwelijk is gebaseerd op liefde, respect en samenwerking tussen de partners. Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig in waardigheid en mogen elkaar dienen en aanvullen in liefde.
4. Maar wat betekent het dan dat Paulus zegt:
Deze verzen zijn passages in de Bijbel die worden gebruikt om de rol van vrouwen en mannen in het huwelijk te beschrijven. Het moet echter in de context van de tijd en de culturele achtergrond waarin het geschreven werd, begrepen. Dan pas gaat het leven. In die tijd was het gebruikelijk om te geloven dat mannen superieur waren aan vrouwen en de macht over hen hadden. Paulus gooit dit denken omver. Hij leert de nieuwe gelovigen dat de onderwerping van vrouwen aan mannen heel anders gezien moet worden: namelijk gebaseerd op liefde en vergelijkbaar met hun beider onderwerping aan Christus en niet op basis van superioriteit of macht.
Bovendien wordt in dezelfde brief aan de Efeziërs benadrukt dat Christus Zijn leven vrijwillig heeft gegeven voor de zonden van de mensen, en dat mannen en vrouwen elkaar moeten dienen en liefhebben zoals Christus ons heeft liefgehad (Efeze 5:25). Dit betekent dat de liefdevolle onderwerping in het huwelijk niet mag leiden tot onderdrukking van de vrijheid van de vrouw, maar juist tot een nauwere verbondenheid tussen man en vrouw en een meer liefdevolle samenleving.
Hoe behandelden de heidense mannen in de Romeinse tijd hun vrouwen?
In de Romeinse tijd werden vrouwen als minderwaardig beschouwd en hadden ze beperkte rechten en vrijheden. Veel mannen in die tijd beschouwden vrouwen als bezittingen of eigendom en hadden het gezag over hen. Dit betekende dat mannen beslissingen namen over het huwelijk van de vrouw, haar bezittingen en haar toegang tot onderwijs en werk.
Vrouwen hadden beperkte rechten in het huwelijk en konden niet zelf beslissen over hun eigen leven of toekomst. Veel vrouwen waren afhankelijk van mannen, zoals hun vader of echtgenoot, voor hun onderhoud en bescherming. Sommige vrouwen, zoals rijke adellijke vrouwen (denk aan Lydia) hadden meer vrijheid en invloed, maar de meeste vrouwen in de Romeinse samenleving hadden die rechten en mogelijkheden niet.
Bracht het geloof in Jezus daar verandering in?
Ja, het geloof in Jezus bracht verandering in de manier waarop vrouwen werden behandeld en gezien. In tegenstelling tot de Romeinse samenleving waarin vrouwen weinig rechten hadden, benadrukte het christendom de waardigheid en gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen.
Volgens de Bijbel werden mannen en vrouwen geschapen naar het beeld van God en hadden ze beide evenzeer een belangrijke rol te spelen in de samenleving en de uitbreiding van het Koninkrijk van God. In het Nieuwe Testament staan voorbeelden van vrouwen die een actieve en belangrijke rol speelden in de vroege kerk.
In de Bijbel wordt onderlinge onderwerping vooral afgebeeld als een vorm van discipelschap en een aspect van de liefde en dienstbaarheid die christenen aan elkaar moeten tonen, ongeacht gender of status. De Bijbel roept op tot gehoorzaamheid aan God en aan elkaar als leden van het lichaam van Christus, en niet tot gehoorzaamheid gebaseerd op genderverschillen.
In plaats van te verwijzen naar de gehoorzaamheid van de vrouw aan de man, roept de Bijbel op tot gelijkwaardigheid en samenwerking tussen mannen en vrouwen als gelovigen. Mannen en vrouwen zijn beiden geschapen naar het beeld van God en zijn beiden roepende om te werken in het lichaam van Christus en in de wereld om hen heen.
3. Hoe ziet de Bijbel het beeld van het huwelijk tussen man en vrouw dan?
In de Bijbel wordt het huwelijk vaak gebruikt als een beeld van de relatie tussen Christus en Zijn gemeente. Het huwelijk tussen een man en een vrouw symboliseert de liefdevolle en onderlinge verplichting tussen Christus en al degenen die Hij bevrijdde door Zijn verzoenend werk op de kruis. In Efeziërs 5:21-33 wordt dit uitgelegd als de man die zijn vrouw liefheeft zoals Christus Zijn gemeente liefheeft, en de vrouw die haar man gehoorzaamt in alles, zoals de gemeente gehoorzaam is aan Christus.
Dit betekent echter niet dat het huwelijk ziet op hiërarchie of op een onderdanige rol voor de vrouw. Integendeel, in dit beeld wordt benadrukt dat het huwelijk is gebaseerd op liefde, respect en samenwerking tussen de partners. Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig in waardigheid en mogen elkaar dienen en aanvullen in liefde.
Vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig, zoals aan de Heere, want de man is hoofd van de vrouw, zoals ook Christus Hoofd van de gemeente is; en Hij is de Behouder van het lichaam. Daarom, zoals de gemeente aan Christus onderdanig is, zo behoren ook de vrouwen in alles hun eigen mannen onderdanig te zijn. Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven, opdat Hij haar zou heiligen, door haar te reinigen met het waterbad door het Woord, opdat Hij haar in heerlijkheid voor Zich zou plaatsen, een gemeente zonder smet of rimpel of iets dergelijks, maar dat zij heilig en smetteloos zou zijn.
Deze verzen zijn passages in de Bijbel die worden gebruikt om de rol van vrouwen en mannen in het huwelijk te beschrijven. Het moet echter in de context van de tijd en de culturele achtergrond waarin het geschreven werd, begrepen. Dan pas gaat het leven. In die tijd was het gebruikelijk om te geloven dat mannen superieur waren aan vrouwen en de macht over hen hadden. Paulus gooit dit denken omver. Hij leert de nieuwe gelovigen dat de onderwerping van vrouwen aan mannen heel anders gezien moet worden: namelijk gebaseerd op liefde en vergelijkbaar met hun beider onderwerping aan Christus en niet op basis van superioriteit of macht.
Bovendien wordt in dezelfde brief aan de Efeziërs benadrukt dat Christus Zijn leven vrijwillig heeft gegeven voor de zonden van de mensen, en dat mannen en vrouwen elkaar moeten dienen en liefhebben zoals Christus ons heeft liefgehad (Efeze 5:25). Dit betekent dat de liefdevolle onderwerping in het huwelijk niet mag leiden tot onderdrukking van de vrijheid van de vrouw, maar juist tot een nauwere verbondenheid tussen man en vrouw en een meer liefdevolle samenleving.
Hoe behandelden de heidense mannen in de Romeinse tijd hun vrouwen?
In de Romeinse tijd werden vrouwen als minderwaardig beschouwd en hadden ze beperkte rechten en vrijheden. Veel mannen in die tijd beschouwden vrouwen als bezittingen of eigendom en hadden het gezag over hen. Dit betekende dat mannen beslissingen namen over het huwelijk van de vrouw, haar bezittingen en haar toegang tot onderwijs en werk.
Vrouwen hadden beperkte rechten in het huwelijk en konden niet zelf beslissen over hun eigen leven of toekomst. Veel vrouwen waren afhankelijk van mannen, zoals hun vader of echtgenoot, voor hun onderhoud en bescherming. Sommige vrouwen, zoals rijke adellijke vrouwen (denk aan Lydia) hadden meer vrijheid en invloed, maar de meeste vrouwen in de Romeinse samenleving hadden die rechten en mogelijkheden niet.
Bracht het geloof in Jezus daar verandering in?
Ja, het geloof in Jezus bracht verandering in de manier waarop vrouwen werden behandeld en gezien. In tegenstelling tot de Romeinse samenleving waarin vrouwen weinig rechten hadden, benadrukte het christendom de waardigheid en gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen.
Volgens de Bijbel werden mannen en vrouwen geschapen naar het beeld van God en hadden ze beide evenzeer een belangrijke rol te spelen in de samenleving en de uitbreiding van het Koninkrijk van God. In het Nieuwe Testament staan voorbeelden van vrouwen die een actieve en belangrijke rol speelden in de vroege kerk.
Hoe sprak de bijbel de mannen die in Jezus geloofden aan in de Romeinse samenleving?
In de Bijbel wordt mannen opgeroepen om liefdevol en respectvol te zijn voor vrouwen en kinderen. Paulus schreef bijvoorbeeld in Kolossenzen 3:19 dat mannen "hun eigen vrouw moesten liefhebben, evenals zichzelf." Deze oproep tot liefde en respect was revolutionair in de Romeinse samenleving, waarin macht en overheersing het uitgangspunt waren.
In de Bijbel wordt mannen opgeroepen om liefdevol en respectvol te zijn voor vrouwen en kinderen. Paulus schreef bijvoorbeeld in Kolossenzen 3:19 dat mannen "hun eigen vrouw moesten liefhebben, evenals zichzelf." Deze oproep tot liefde en respect was revolutionair in de Romeinse samenleving, waarin macht en overheersing het uitgangspunt waren.
In het Nieuwe Testament worden mannen ook opgeroepen tot nederigheid en dienstbaarheid, in navolging van Jezus (Filippenzen 2:7). Deze oproep om dienstbaarheid en nederigheid stond in schril schril contrast met de cultuur. Kortom, het christendom bracht in die tijd een nieuw perspectief op gelijkwaardigheid en respect in deze verhoudingen.
Waarom staat er in Efeze 5:22 Vrouwen, wees uw EIGEN mannen onderdanig, zoals aan de Heere.
Het woord "eigen" in "uw eigen mannen" in Efeze 5:22 wordt in de originele tekst weergegeven als "idios". Het betekent "eigen" of "persoonlijk". Hiermee wordt bedoeld dat de vrouwen onderdanig moesten zijn aan hun eigen man, niet aan andere mannen. Dit benadrukt de unieke en persoonlijke verhouding tussen een man en zijn vrouw en onderstreept de verantwoordelijkheid die de vrouwen hebben om zich te wijden aan hun eigen man.
Waarom staat er in Efeze 5:25 Mannen, heb uw EIGEN vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven.
In de Romeinse tijd was het gebruikelijk dat mannen met verschillende vrouwen seksueel contact hadden. Het christelijke geloof bevorderde echter monogame relaties en het idee dat mannen en vrouwen trouw moesten zijn aan elkaar in het huwelijk. Christelijke mannen zich moesten richten op liefde en toewijding voor hun eigen vrouw op een heel bijzondere manier: zoals Christus de gemeente liefhad en zichzelf voor haar overgaf. Dit onderstreept het idee dat het huwelijk een heilige en exclusieve verbintenis is tussen twee personen en dat mannen verantwoordelijk zijn voor het onderhouden van die verbintenis door hun vrouw te intens lief te hebben.
In de Bijbel wordt onderdanigheid aan elkaar niet gezien als een teken van zwakte of minderwaardigheid, maar als een uitdrukking van liefde en toewijding. Het gaat om het opbouwen van een gezonde, evenwichtige en liefdevolle relatie waarin beide partners elkaar respecteren en steunen.
