Ik ben nu bij hoofdstuk 7 van De Godvrezende Vrouw aangekomen. Hier begint het tweede deel van het boek: “Haar verantwoordelijkheid. Trouwe toewijding van De Godvrezende vrouw”
Martha Peace richt zich nu op het hart van de vrouw en vraagt: Waar ligt je ware toewijding? Op het eerste gezicht lijkt dit een oproep tot bezinning. Maar bij nader inzien bevat het hoofdstuk een paar theologische standpunten die niet zo Bijbels zijn
😐 Of denk jij daar anders over?
Tussendoor: Pastor Stuart Scott en pastor David Powlison?
In dit hoofdstuk verwijst Peace naar een afbeelding van Pastor Scott om haar punt te illustreren. In die afbeelding wordt het hart afgebeeld als een soort stuurhut van waaruit je leven wordt aangestuurd. Volgens pastor Scott staat het hart symbool voor je gedachten, motieven en keuzes – het controlecentrum van je wezen. Martha haalt daarbij ook David Poliwson aan. Wie zijn deze mannen? Ik schreef daar eerder over. Lees dat HIER.
---
➡️ Hoewel de hart-metafoor bijbels klinkt – Spreuken 4:23 zegt immers: “Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens” – trekt Peace hier verregaande conclusies die echt veel verder gaan dan de Schrift toelaat.
❤️ Verlangen naar liefde = afgoderij?
Peace stelt dat vrouwen vaak hun geluk baseren op hun man. Ze waarschuwt dat verlangens valse redders kunnen worden.
Wat zijn verkeerde verlangens volgens haar 🤔
Verkeerde Verlangens (afgodisch of zelfzuchtig). Ik verlang...
- Dat mijn man liefdevol zal zijn
- Dat hij mijn behoeftes vervult zonder dat ik erom vraag
- Dat hij me complimenten zal geven
- Dat hij maakt dat ik me speciaal voel
- Dat hij mijn gevoelens niet zal kwetsen
- Dat hij met me praat en zijn gedachten en gevoelens deelr
- Dat hij mij op de eerste plaats zal zetten
📖 Waar ligt de grens?
Peace moedigt vrouwen aan hun hart volledig op God te richten, wat op zich een goed streven is.
“Een vrouw zou een houding aan moeten nemen van vreugde en dankbaarheid voor wat God in haar leven doet, ongeacht wat haar man wel of niet doet. Ze zou verheugd moeten zijn over Gods besluit hoe haar leven en omstandigheden Hem het meest verheerlijken, zodat Hij haar tot Zijn glorie kan gebruiken.”
Ze lijkt hiermee te zeggen dat je altijd blij en dankbaar moet blijven, wat je man ook doet. In normale situaties zou je zeggen, OK.
Maar stel je een niet normale situatie voor:
🚩 Is je man ontrouw? Blijf vreugdevol.
🚩 Heeft hij een verslaving die het gezin schaadt? Dank God toch maar.
🚩 Is er sprake van misbruik? Houd je hoofd hoog en neem een houding aan van dankbaarheid voor wat God in je leven doet, ongeacht wat je man uitspookt.
➡️ Dit is dus niet wat de Bijbel leert.
God rechtvaardigt geen onrecht. In situaties van zonde en misbruik roept de Schrift juist op tot waarheid, recht en bescherming (Psalm 82:3-4, Spreuken 31:9). Vreugde in God betekent niet dat je onrecht moet negeren of jezelf moet wegcijferen en zonde geen zonde mag noemen.
⚖️ Het hart in balans
De metafoor van het hart als controlecentrum in dit hoofdstuk is waardevol. Maar een hart gericht op God, sluit liefdevolle verwachtingen binnen een huwelijk niet uit. Jezus zegt: “Heb uw naaste lief zoals uzelf” (Mattheüs 22:39). Dat betekent ook dat je mag verlangen naar respect en liefde van je man.
Volgende keer:
Allison wil gewoon een liefdevolle man... ❤️ Maar volgens Martha Peace? 😱 "Afgoderij!" Hoe dan?! 🤔 Je leest het in mijn volgende blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten