Soms lees ik Bijbelteksten waarbij ik denk: zo vaak gehoord maar wat betekent het nou eigenlijk? Bijvoorbeeld 1 Petrus 3:3 en 4:
Uw sieraad moet niet bestaan in iets uiterlijks: het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren; maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God.
Vrouwen moeten zachtmoedig en stil zijn. Maar wat is dat dan precies?
In het Grieks betekent praeōs (zachtmoedig) niet zwak, maar vriendelijk, beheerst en nederig. En hēsychiou (stil) verwijst niet naar zwijgzaamheid, maar naar innerlijke rust en vrede. Dit gaat niet over hoe hard of zacht je praat, maar over de houding van je innerlijke mens naar God toe: Hem helemaal vertrouwen.
Jezus zegt in Mattheüs 11:29: “Leer van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart.” Hij was zachtmoedig, maar daardoor geen zwakke leider. In Mattheüs 5:5 staat: “Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven.” .
Ik ontdekte dat deze oproep niet alleen voor vrouwen geldt. Paulus schrijft in Kolossenzen 3:12 dat alle gelovigen zich moeten bekleden met zachtmoedigheid. In 2 Timotheüs 2:24-25 wordt het zelfs genoemd als een eigenschap van geestelijke leiders.
En dat ‘stille’ dan? Tot mijn verrassing gaat dat over de vrede die Jezus geeft en niet de rust van een zwijgzaam karakter. Zoals Jezus zegt in Johannes 14:27: “Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.” Dit is een houding die groeit door geloof en vertrouwen in Hem.
Een zachtmoedige en stille geest krijg je niet zomaar. Het lukt niet altijd, je struikelt soms, maar de Heilige Geest helpt om niet op te geven en in Christus te blijven groeien.
Jezus roept alle gelovigen op om zachtmoedig te zijn. Dit is geen karaktertrek, maar een vrucht van geloof. Want zachtmoedigheid is een vrucht van de Geest (Galaten 5:22).
Ik vind het mooi om dit te ontdekken. Er zit dus veel meer achter deze woorden, en het is niet alleen voor vrouwen. Het gaat om iets veel groters. Het gaat om leven in de rust en zekerheid die Jezus geeft. Ik mag best enthousiast praten over de Heere, de Bijbel en andere dingen. Ik hoef me niet altijd stilletjes op de achtergrond te houden als vrouw.
Daarnaast vind ik dit belangrijk om te weten: In de Grieks-Romeinse en Joodse samenleving van Jezus’ tijd hadden vrouwen vaak een vaste plaats binnen huis en de familie (van hun man), maar sommigen, zoals Lydia en Priscilla, waren economisch zelfstandig en speelden een actieve rol in de verspreiding van het evangelie. Ik denk ook aan Johanna en Susanna die Jezus en Zijn discipelen financieel onderhielden.
Metamorfose
Wanneer vrouwen tot geloof kwamen, veranderde niet alleen hun overtuiging, maar ook de manier waarop ze hun leven vormgaven. Paulus en Petrus moedigen hen aan om hun geloof zichtbaar te maken in hun houding en gedrag, zowel binnen hun huwelijk als in de samenleving.
Dit was geen oppervlakkige verandering, maar een diepgaande vernieuwing—een metamorphoō, een gedaanteverandering van binnenuit.
"En word niet gelijkvormig aan deze wereld, maar word veranderd (metamorphoō) door de vernieuwing van uw gezindheid, opdat u mag beproeven wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is."
— Romeinen 12:2
Het betekende ook een andere kijk op rijkdom en status. Een vrouw die Christus volgde, hoefde haar rijkdom niet te tonen, zelfs niet als haar heidense man veel waarde hechtte aan pracht en praal. Door eenvoud, bescheidenheid en een toegewijd leven kon zij laten zien waar haar ware schat lag.
Haar leven werd een krachtig getuigenis, een stille prediking van de verandering die God in haar had gewerkt. Zo verspreidde het evangelie zich—niet door macht of pracht, maar door harten die nieuw gemaakt waren.
Over het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren schrijf ik een andere keer 😉