Wat is er mis met het Bijbelse Patriarchaat?

Het bijbelse patriarchaat: Ouderwetse opvatting?

Het bijbelse patriarchaat is een beweging binnen het christendom die een traditionele interpretatie heeft van de rolverdeling tussen mannen en vrouwen. Volgens deze visie zijn mannen door God zijn aangewezen als leiders en hoofden van het gezin, terwijl vrouwen ondergeschikt aan mannen zijn. Ze geloven dat mannen verantwoordelijk zijn voor het leiden en beschermen van het gezin, terwijl vrouwen zich bezighouden met huishoudelijke taken en de opvoeding van kinderen.

Kritiek op het patriarchaat: Beperkend en niet Bijbels

Het bijbelse patriarchaat komt vooral voor bij christelijke homeschoolers en in bepaalde kerken. Er klinkt regelmatig kritiek op deze beweging. Sommige mensen vinden het schadelijk en gevaarlijk voor vrouwen, omdat het hun vrijheid en kansen beperkt. Anderen zeggen dat het bijbelse patriarchaat op die manier niet in de Bijbel voorkomt en dat het een karikatuur is van wat God graag zou willen zien.

Een voorbeeld van wat zij leren:

• Volgens de Bijbel is de vrouw geschapen als een helper voor haar man, om kinderen te dragen en voor het huishouden te zorgen. Haar belangrijkste rol is om het huis te beheren en haar man bij te staan. Maar dat betekent niet dat ze beperkt is tot alleen het huishouden. Ze kan ook actief zijn op de markt en in de bredere gemeenschap, altijd als vertegenwoordiger en helper van haar man. (Genesis 2:18 en verder, Spreuken 31:10-31, Titus 2:4-5)
• Hoewel ongetrouwde vrouwen misschien meer vrijheid hebben, is het in principe de bedoeling dat vrouwen een huishoudelijke rol hebben. Het wordt niet als geschikt beschouwd voor vrouwen om te werken in dezelfde functies als mannen in openbare domeinen zoals industrie, handel, overheid en het leger.

Dit komt naar voren in de blog: The Transformed Wife van Lori Alexander

Waar komt het vandaan: Victoriaanse invloeden

De discussie over de rollen van mannen en vrouwen in huiselijke en publieke sferen komt niet uit de Bijbel, maar uit de seculiere cultuur. Het idee dat mannen en vrouwen aparte sferen innemen, is ontstaan bij de oude Grieken en Aristoteles, maar werd populair tijdens de industriële revolutie en het Victoriaanse tijdperk. Volgens dit idee zijn mannen actief in de publieke sfeer, zoals de overheid en het bedrijfsleven, terwijl vrouwen zich bezighouden met de huiselijke taken van opvoeding, huishouden en onderwijs. Het Victoriaanse gedicht "The Angel in the House" illustreerde het ideale beeld van een Victoriaanse vrouw, vroom en onderdanig, en later werd deze figuur "de engel in het huis" genoemd.

Man must be pleased; but him to please

 Is woman's pleasure; down the gulf

 Of his condoled necessities 

She casts her best, she flings herself. 

How often flings for nought, and yokes

 Her heart to an icicle or whim,

 Whose each impatient word provokes

 Another, not from her, but him; 

While she, too gentle even to force 

His penitence by kind replies, 

Waits by, expecting his remorse, 

With pardon in her pitying eyes; 

And if he once, by shame oppress'd, 

A comfortable word confers,

 She leans and weeps against his breast, 

And seems to think the sin was hers;

Dit idee heeft dus vrijwel niets te maken met wat de Bijbel zegt. Het concept dat vrouwen van nature inferieur zijn aan mannen, komt van Aristoteles en werd later overgenomen in het Victoriaanse tijdperk èn dus het moderne bijbelse patriarchaat. Het staat echter niet in lijn met het beeld dat de Bijbel schetst: dat  mannen en vrouwen allebei door God zijn geschapen naar Zijn beeld en gelijk zijn in Zijn ogen. Zelfs komt het niet overeen met de beschrijving van de deugdzame vrouw in Spreuken 31 (als je persé hierin de rol van de vrouw zou willen zien). 

Vrouwen als minderwaardig: Schadelijke gevolgen

Het onderliggende beeld van vrouwen als inferieur (ondergeschikt, minder) speelt zich af op zeer destructieve manieren. In het bijbelse patriarchaat krijgen mannen daardoor een vrijbrief om vrouwen te domineren en te regeren op een betuttelende manier (soms ook  hardhandige). Het bijbelse patriarchaat, stelt dat vrouwen vatbaar zijn voor rebellie en tot onderwerping moeten worden geleid. Hierdoor ontstaat er vaak een vader - kind verhouding in plaats van een man - vrouw verhouding

Verschil tussen bijbels patriarchaat en complementarisme

Nu zal ik de eerste zijn om te zeggen dat ik net als alle andere dochters van Eva NIET met zonde worstel en dat het soms een uitdaging is om me aan het leiderschap van mijn man te "onderwerpen". Evenzo worstelt mijn man met zonde zoals alle andere zonen van Adam, en opofferend van mij houden is een uitdaging voor hem. Maar hier gaat het Bijbelse patriarchaat eigenlijk niet over.

Een groot verschil tussen het bijbelse patriarchaat en het complementarisme (een andere conservatieve interpretatie van de genderrollen binnen het christendom)

Gezond complentarisme

Gezond Complementarisme daarentegen, stelt dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn in Gods ogen, maar dat ze verschillende rollen hebben in het gezin en de kerk.

Discussies binnen het patriarchaat

Binnen het bijbelse patriarchaat zelf is er ook regelmatig discussie over de vraag of vrouwen buitenshuis mogen werken of leidinggevende posities mogen bekleden. Sommigen stellen dat vrouwen alleen thuis moeten blijven en voor de kinderen moeten zorgen, terwijl anderen vinden dat vrouwen ook buiten het huis kunnen werken, maar dan wel onder het gezag van hun man of andere mannen

Kritiek buiten het bijbels patriarchaat

Critici van het bijbelse patriarchaat vinden dat deze beweging vrouwen onderdrukt en beperkt in hun vrijheid en mogelijkheden. Ze stellen dat deze beweging leidt tot een hiërarchie binnen het gezin waarin de man boven de vrouw staat en dat dit schadelijk kan zijn voor zowel mannen als vrouwen. Ook wordt er kritiek geuit op het feit dat het bijbelse patriarchaat zich te veel richt op traditionele genderrollen en te weinig op de unieke gaven en talenten van individuele mannen en vrouwen.

Geloof in het patriarchaat

Hoewel er dus veel kritiek is op het bijbelse patriarchaat, zijn er ook mensen die deze beweging steunen en door dik en dun geloven dat het dit enige juiste manier is om de rol van mannen en vrouwen binnen de samenleving te definiëren. Zij zien als een manier om de traditionele waarden en normen van het gezin te beschermen en te bewaren.

Verdraaiing van de waarheid: Een overdreven reactie!
Ik zie bijbelse patriarchaat is echter een verdraaiing van de waarheid. Het is geen correctie voor het feminisme, maar eerder een cultureel bevooroordeelde overdreven reactie. In plaats van gezinnen en kerken terug te laten keren naar de Schrift, scheurt het ze uit elkaar.

Terug naar de Schrift
Als complementariërs moeten we niet passief blijven en toekijken hoe vrouwen op deze manier worden vernederd en soms zelfs misbruikt.

Citaat Matthew Henry

Matthew Henry gaf een prachtig beeld van de Bijbelse relatie tussen man en vrouw in zijn commentaar op Genesis. Te mooi om niet te delen:

De vrouw is gemaakt van een rib uit de zijde van Adam; niet uit zijn hoofd gemaakt om over hem te heersen, ool niet uit zijn voeten om door hem vertrapt te worden, maar uit zijn zij om aan hem gelijk te zijn, met zijn arm om beschermd te worden en dicht bij zijn hart om geliefd te zijn. Bron: Matthew Henry Commentaar op Genesis 2:22

Met toestemming overgenomen van Rachel Green Millers blog: A daughter of the Reformation

---

3 vragen over het bijbelse patriarchaat

1. 📖🤝 Hoe passen je Bijbelse principes van gelijkheid en liefde toe op de rol van mannen en vrouwen? En hoe verschilt dit van het bijbelse patriarchaat?
2. 👩‍🍳👗 In hoeverre past het bijbelse patriarchaat bij de deugdzame vrouw uit Spreuken 31?
3. 🚫⬇️ Welke schadelijke gevolgen ontstaan door het beeld van inferieure vrouwen in het bijbelse patriarchaat?

3 vragen over de rol van vrouwen in de theologie

In sommige christelijke kringen is er nog steeds discussie over de rol van vrouwen in de theologie 🤔 Kunnen vrouwen wel of niet openlijk schrijven en spreken over theologie schrijven 📝 Er zijn verschillende meningen over, van het alleen schrijven voor een vrouwelijk publiek tot het compleet verbieden van het schrijven over theologie door vrouwen.

Citaat Rachel Green Miller

Onder de foto deel ik een fragment uit hoofdstuk 13 "Prevalent Teaching on Women and Men in the Church" 

"Sommige conservatieve christenen debatteren over of vrouwen mogen bloggen en schrijven over theologie. Sommigen zeggen dat het prima is. Anderen zeggen dat het alleen gepast is als ze schrijven, bloggen voor een vrouwelijk publiek. Enkelen zeggen dat het ongepast is, omdat mannen geen theologie van vrouwen zouden moeten leren. [2]

Sommigen maken zich er ook zorgen over dat vrouwelijke bloggers en schrijvers valse leerstellingen corrigeren of aanspreken. Dat soort confrontatie wordt door sommigen gezien als strijdig met de aard van een vrouw, namelijk onderdanigheid en gehoorzaamheid, en zou vrouwen in een positie plaatsen om mannen te beoordelen of te leiden.[3]

Vrouwen die publiekelijk over theologie schrijven of spreken, vooral als het onderwerp valse leerstellingen betreft, krijgen waarschijnlijk een van deze twee reacties.

1. "Je mag een man niet corrigeren - vooral niet een pastor / leraar die zo gerespecteerd is als X. Je bent een vrouw!"
2. "Ik waardeer het werk dat je doet. Maar je zou dit niet moeten doen omdat je een vrouw bent.[3]

Op deze manieren worden vrouwen in de kerk buitenspel gezet. In plaats van gerespecteerd te worden om hun essentiële bijdragen aan het werk en leven van de kerk, worden vrouwen behandeld als onnodige accessoires of rebelse lastpakken."

 

Wat denk jij van de gedachte dat vrouwen niet over theologie mogen bloggen, schrijven of spreken? Laat het me weten in de comments! 💬👇

• Welke argumenten worden er door conservatieve christenen aangedragen om vrouwen te beperken in de theologie en waarom? Wat vind jij ervan?
• Welke impact heeft genderdiscriminatie in de theologie op vrouwelijke theologen en schrijvers?
• Hoe kunnen kerken zorgen voor meer gelijkheid in de theologie en de rol van vrouwen meer respecteren? Heb je wat ideeën, tips?

---

[1] Taken from Beyond Authority and Submission by Rachel Miller ISBN 9781629956114. Used with permission from P&R Publishing Phillipsburg N J USA www.prpbooks.com
[2] See Emilio Ramos, “Why We Do Not Allow Women Bloggers on RGM,” Red Grace Media, May 19, 2014, http://redgracemedia.com/allow-women-bloggers-rgm/.
[3] See Tim Bayly, “Rachel Miller and Valerie Hobbs: Where Is the Apostle Paul When We Need Him?” Baylyblog, September 4, 2015, http://baylyblog.com/blog/2015/09 /rachel-miller-and-valerie-hobbs-where-apostle-paul-when-we-need-him.

Vrouwen hebben een aangeboren talent voor het huishouden (ja of nee)

🌟 Rachel Miller Green deelde een citaat van Mary Kassian, en ik kan niet wachten om het hier op mijn blog te plaatsen! Dit citaat zette me aan het denken gezet en ik wil graag jouw mening erover horen. 

Ik sta zelf niet achter het citaat van Mary. Lees snel verder en laat me weten hoe jij erover denkt! 💭

Citaat Maria Kassian: 

"De Bijbel leert dat God de vrouw schiep met een unieke vrouwelijke 'neiging' voor het huis. 'Huishouden' staat in de top tien van belangrijke dingen die oudere vrouwen aan jongeren moeten leren (Titus 2:5). De Bijbel moedigt jonge vrouwen aan om 'hun huishouden te beheren' (1 Timotheüs 5:14). 

“Weet je wat het woord ‘huiselijk’ betekent? Het hart van huiselijkheid is een toewijding aan het huiselijk leven. Het is een hart hebben voor het huis.”

God gaf de mens een verantwoordelijkheid om te werken die uniek is voor wat het betekent om mens te zijn. Werk is fundamenteel voor mannelijkheid op een manier dat het niet fundamenteel is voor vrouwelijkheid. Begrijp me niet verkeerd. Dat wil niet zeggen dat vrouwen niet werken, of niet kunnen werken, niet willen werken, of nooit buitenshuis zouden moeten werken. Dat is onzin, en helemaal niet wat de Bijbel leert. Laten we daar duidelijk over zijn! Het betekent echter wel dat man en vrouw verschillend zijn. Als onderdeel van onze door God geschapen "bedrading" is de man verbonden met "werk" op een manier waarop de vrouw dat niet is; en de vrouw is verbonden met huis en relaties op een manier die de man niet is. Dat betekent niet dat een vrouw niet in staat is om te werken, of dat een man niet in staat is om een ​​thuis te creëren en relaties aan te gaan, of dat ze deze dingen nooit doen. Het betekent gewoon dat God man en vrouw schiep met verschillende natuurlijke "neigingen" en verantwoordelijkheidsgebieden. De man is gemaakt met een unieke verantwoordelijkheid om te werken om voor het gezin te zorgen, en de vrouw is gemaakt met een unieke verantwoordelijkheid om te nestelen en familierelaties te koesteren.” [2]

 [2] Mary A. Kassian, True Woman 101: Divine Design: An Eight-Week Study on Biblical Womanhood

• Interior Design with Nancy Leigh DeMoss and Mary A. Kassian

-⎻⎺⎺⎻-⎽__⎽--⎻⎺⎺⎻--⎽__⎽🌟-⎻⎺⎺⎻-⎽__⎽--⎻⎺⎺⎻-

🤔📚🏠 Is het echt zo dat de Bijbel vrouwen labelt met een "typisch vrouwelijke" neiging voor het huishouden? 💭

3 vragen waar ik een antwoord op zoek

1. Is de rolverdeling tussen mannen en vrouwen in de Bijbel echt zo eenduidig als in dit statement wordt voorgesteld? Wat te denken van vrouwen als Deborah, Esther en Lydia, die leidinggevende rollen hadden. Ontdek wat voor belangrijke rol vrouwen in de vroege kerk  speelden in het verspreiden van het evangelie en de opbouw van de kerk.
2. In hoeverre kan dit standpunt bijdragen aan genderongelijkheid en het beperken van de mogelijkheden van mannen en vrouwen? Zou dit niet juist kunnen leiden tot het belemmeren van de talenten en gaven die God aan elk individu heeft gegeven? Had de Engelse zendelinge Gayle M. Aylward thuis moeten blijven? Kan een vrouw ook een ander roeping hebben dat "huishoudelijk"?
3. Is het niet belangrijker om te kijken naar de specifieke talenten en gaven van elk individu, in plaats van te focussen op genderrollen? Galaten 3:28 zegt immers: "Er is geen Jood of Griek meer, geen slaaf of vrije, geen man en vrouw: u bent allen één in Christus Jezus."

----

Met toestemming overgenomen van Rachel Green Millers blog: A daughter of the Reformation

Wijsheid vs Dwaasheid: "Haar voeten blijven niet thuis"

Hoewel de Bijbel veel voorbeelden geeft van werkende vrouwen, zijn er hardnekkige vragen over vrouwen die in de samenleving werken. Een van de grootste zorgen is of het wel of niet gepast is voor vrouwen om buitenshuis te werken of een carrière te hebben. De Bijbel zegt dat vrouwen thuisbewaarders moeten zijn, toch?

Er zijn 2 uitersten wat betreft buitenshuis werkende vrouwen:

1. Het ene uiterste zegt dat vrouwen alles kunnen en moeten doen wat ze willen, zonder rekening te houden met het effect dat dit op anderen kan hebben. Hoewel deze opvatting in onze seculiere samenleving wordt aangetroffen, is deze niet zo gebruikelijk onder gelovigen, vooral niet onder degenen die trouw willen zijn aan de Bijbel.
2. Het andere uiterste is dat vrouwen niet buitenshuis mogen werken of carrière moeten maken. Degenen die deze mening hebben, beweren dat vrouwen bedoeld zijn om voor het huis en het gezin te zorgen. Buitenshuis werken leidt tot het loslaten van hun verantwoordelijkheden en het ingaan tegen de geschapen orde die God vanaf het begin heeft ingesteld. [1]

De meeste opvattingen over buitenshuis werkende vrouwen vallen ergens tussen deze twee uitersten in. Maar onder conservatieve christenen wordt thuisblijven beschouwd als het ideaal voor vrouwen. De redenering is dat God vrouwen heeft geschapen om zich op het huis te concentreren, terwijl mannen zijn gemaakt om zich op de buitenwereld te concentreren. Adam werd buiten de tuin gemaakt in de velden waar hij zou werken, maar Eva werd gemaakt in de tuin in "het 'thuis' waar God haar man had geplaatst." [2] 

Vrouwen hebben volgens die opvatting daarom een ​​natuurlijke neiging tot huishoudelijke aangelegenheden. Zoals Mary Kassian het uitlegt:

De Bijbel leert dat God de vrouw schiep met een unieke vrouwelijke 'neiging' voor het huis. 'Thuiswerken' staat in de top tien van belangrijke dingen die oudere vrouwen aan jongeren moeten leren (Titus 2:5). De Bijbel moedigt jonge vrouwen aan om 'hun huishouden te beheren' (1 Timotheüs 5:14). De Bijbel prijst haar die 'zorgvuldig omgaat met de wegen van haar huishouding' (Spreuken 31:27). De Bijbel plaatst vrouwen die niet thuisblijven, in een negatief daglicht (Spreuken 7:11). [3]

De verzen die Mary Kassian hier gebruikt, worden wel vaker genoemd in discussies over vrouwen die buitenshuis werken. De eerste twee verzen zijn genomen uit Paulus' advies voor vrouwen in de kerk. In Titus 2:5 zegt Paulus dat oudere vrouwen jongere vrouwen moeten leren "verstandig en rein te zijn, thuis te werken, vriendelijk, onderworpen aan hun eigen man, zodat het woord van God niet wordt onteerd". In 1 Timotheüs 5:14 zegt hij: "Daarom wil ik dat jongere weduwen trouwen, kinderen baren, het huishouden doen en de vijand geen aanleiding geven tot verwijten."

👉 Over de jonge weduwen: trouwen, kinderen krijgen en huis besturen 

Spreuken 31 bevat verschillende verzen over de zorg van een vrouw voor haar huishouden. Vers 27 zegt: "Ze let goed op de wegen van haar huishouden en eet niet het brood van luiheid." De andere passage uit Spreuken waarnaar Kassian verwijst, is Spreuken 7:11, waar staat: "Zij was onrustig en opstandig, haar voeten bleven niet thuis."

De vraag die we ons moeten stellen is of Spreuken 7:11 echt gaat over vrouwen die buitenshuis werken. Spreuken 7 gaat namelijk over een overspelige vrouw die een man verleidt. In de context is het een waarschuwing aan mannen om zonde te vermijden. Spreuken 7:11 gaat over haar ontrouw. Het punt is niet dat ze van huis weg is. Het punt is dat ze niet trouw is aan haar man.

Wijsheid daarentegen, gepersonifieerd als een vrouw, wordt beschreven in Spreuken 1, 8 en 9. Zowel wijsheid als de overspelige vrouw proberen mannen te beïnvloeden. In Spreuken 7 is de overspelige of dwaze vrouw ontwrichtend, opstandig, op straat, terwijl ze mannen vastgrijpt en kust en hen verleidt tot zonde. We zien haar weer in Spreuken 9. Hier wordt ze beschreven als dwaas, zittend bij de deur of op hoge plaatsen, roepend naar voorbijgangers, hen uitnodigend om binnen te komen, hen aanmoedigend om geheim brood te eten en gestolen water te drinken, waardoor ze zondigen.

In de parallelle passages over wijsheid zien we haar ook op straat, bij de stadspoorten, op de hoogten van de stad, schreeuwend en roepend naar mannen, ze uitnodigend in het huis dat ze heeft gebouwd, ze aanmoedigend om te eten en te drinken op haar feest. Het verschil is waartoe wijsheid mensen leidt. Wijsheid leidt mensen tot kennis en rechtvaardigheid. Haar doel is helpen en bemoedigen, opbouwen en sterken, terechtwijzen en adviseren.

De slechtheid van de dwaze vrouw is niet dat ze niet thuis is of dat ze luidruchtig is of zelfs dat ze mannen beïnvloedt. Haar slechtheid is dat ze mannen tot zonde leidt . Haar doel is vernietigen en afbreken. De methoden van de twee vrouwen zijn vergelijkbaar, maar hun doelen en de eindresultaten zijn heel verschillend.

Geen enkele vrouw zou willen zijn zoals de dwaze vrouw, maar het gevaar schuilt niet in buitenshuis werken. Het is ontrouw en overspelig zijn. We zien dezelfde nadruk op de gevaren van overspel en trouweloosheid in een vers over mannen: "Als een vogel die van haar nest afdwaalt, zo is een man die van zijn huis afdwaalt" (Spr. 27:8).

Net als wijsheid en de Spreuken 31-vrouw, kan een gelovige vrouw trouw zijn aan de Heer en aan haar man terwijl ze binnen of buiten het huis werkt. Het zijn haar hart en houding, niet haar locatie, die essentieel zijn.

[1] Anna Sofia en Elizabeth Botkin, Zoveel meer (San Antonio: The Vision Forum, Inc, 2005), 111.
[2] Mary A. Kassian en Nancy Leigh DeMoss, True Woman 101: Divine Design (Chicago: Moody Publishers, 2012)
[3] Mary Kassian, Girls Gone Wise in a World Gone Wild (Chicago: Moody Publishers, 2010), 76.

---

Met toestemming overgenomen van Rachel Green Millers blog: A daughter of the Reformation

Is vrouwelijk gelijk aan onderdanig?

Ooit riep Doug Wilson, een conservatief gereformeerd theoloog, er toe op dat predikanten en ouderlingen wat meer mannelijke moesten zijn. Zijn zorg was vooral dat de kerkleiders niet model stonden ​​voor mannelijk leiderschap en moed.

Ik citeer:

In deze egalitaire tijden [1] moeten we aandringen op een mannelijke aanwezigheid op de preekstoel, omdat de kerk de bruid van Christus is en haar man in alles moet gehoorzamen (Efeziërs 5:24). De Heere verlangde dit van ons (1 Timotheüs 2:12), en dat is dus wat we moeten doen. De individuele man op de preekstoel moet mannelijk zijn omdat de bruid van Christus vrouwelijk moet zijn. De gepaste vrouwelijke reactie van de kerk is om onderdanig te zijn, en je kunt niet onderdanig zijn terwijl je ongehoorzaam bent. [2]

Ik ben het er mee eens dat predikanten en ouderlingen mannen naar Gods hart behoren te zijn, moedig en sterk (in Hem). Toch haast ik me te zeggen dat Doug Wilsons klaarblijkelijke preoccupatie met rolpatronen verontrustend is. Waarom is vrouwelijk gelijk aan onderdanig? Even terzijde, ja, de kerk is de bruid van Christus, maar daar behoren ook de oudsten zelf bij. Zijn ze daardoor niet net zo "vrouwelijk" zijn als de rest van de kerk?

Zijn alleen vrouwen geroepen om zich te onderwerpen in de Schrift? Nee, de kerk, zowel mannen als vrouwen, moet zich onderwerpen aan Christus als het hoofd van de kerk. Net zoals ook alle burgers, mannen en vrouwen, zich behoren te onderwerpen aan hun burgerlijke leiders. Werknemers, mannen en vrouwen, moeten zich onderwerpen aan hun bazen. Kinderen moeten zich in liefde onderwerpen aan hun ouders.

Mijn zonen zijn niet "vrouwelijk" in het liefdevol onderwerpen aan hun ouders. Mijn man is niet "vrouwelijk" in het gehoorzamen aan de gekozen leiders van ons land. Mijn man is absoluut mannelijk, zelfs als hij een vrouwelijke baas of gekozen leider gehoorzaamt.

Laten onze voorgangers en ouderlingen mannen zijn die sterk en moedig zijn in de Heer. Maar laten we alsjeblieft niet het hele leven terugbrengen tot het ene aspect van de relatie tussen man en vrouw. 

Met toestemming overgenomen van Rachel Green Millers blog: A daughter of the Reformation

[1] Egalitaire tijden

1. Een meerderheid aan kerken en religieuze gemeenschappen hebben de afgelopen jaren actief gewerkt aan het bevorderen van gendergelijkheid en het verminderen van genderongelijkheid binnen hun gelederen. 
2. Er zijn christelijke stromingen die zich verzetten tegen de beweging naar gelijkheid tussen mannen en vrouwen in de kerk en in de samenleving, en soms wordt dit ook wel aangeduid als christelijk feminisme. Deze stromingen zijn vaak gebaseerd op een letterlijke interpretatie van de Bijbel en het idee dat mannen en vrouwen van nature verschillende rollen hebben in de kerk en in het gezin. Zij geloven dat mannen de leidersrol moeten hebben en dat vrouwen ondergeschikt moeten zijn aan mannen. Dit kan leiden tot het beperken van de rollen die vrouwen in de kerk en buiten de kerk mogen vervullen.
3. Tegelijkertijd zijn er ook christelijke stromingen die proberen een balans te vinden tussen het respecteren van de verschillen tussen mannen en vrouwen en het bevorderen van gelijkheid. Zij geloven dat mannen en vrouwen complementair zijn en dat beide geslachten belangrijke rollen hebben in de kerk en in de samenleving. In deze stromingen wordt gestreefd naar inclusiviteit. 

[2] oorspronkelijk citaat

"That said, in these egalitarian times, we must insist on a masculine presence in the pulpit because the church is the bride of Christ, and needs to obey her husband in everything (Ephesians 5:24). The Lord required this of us (1 Timothy 2:12), and so that is what we must do. The individual man in the pulpit must be masculine because the bride of Christ must be feminine. The appropriate feminine response of the Church is to be submissive, and you cannot be submissive while disobeying."

🎧 Luistertip: Mannelijk en vrouwelijk in de kerk (Engels)

Eeuwige ondergeschiktheid van de Zoon (of toch niet)

Focus on the Family publiceerde een artikel - Onderwerping van echtgenotes aan echtgenoten - waarin de vraag van een vrouw beantwoord werd over echtgenotes die zich onderwerpen aan hun echtgenoten. 

Vergelijking man en vrouw met God de Vader en God de Zoon

Aan het begin van het antwoord vergelijkt Focus on the Family de relatie tussen man en vrouw met de relatie tussen God de Vader en God de Zoon:

"Zoals in het huwelijk, zo vinden we in de Godheid verscheidenheid binnen eenheid. Maar terwijl alle drie de leden van de Drie-eenheid volledig gelijk zijn en wederzijds geïdentificeerd in de zin dat ze alle drie God zijn, kunnen we ook een bepaalde hiërarchie of ondergeschiktheid van functies ontdekken in hun onderlinge relaties. Hoewel Jezus bijvoorbeeld verschillende uitspraken deed waarin Hij zichzelf duidelijk gelijk aan God maakte (zie Johannes 5:18), zei Hij ook: "Mijn Vader is groter dan ik" (Johannes 14:28). Zoals de geloofsbelijdenissen het uitdrukken: "De Zoon wordt verwekt door de Vader en de Heilige Geest komt voort uit de Vader en de Zoon." 

Beroep op geloofsbelijdenis (ingetrokken)

Wat interessant is, is het beroep op de 'geloofsbelijdenissen' om deze hiërarchie of ondergeschiktheid binnen de Drie-eenheid uit te leggen en dat dit is later verwijderd. Ik weet niet zeker waar het citaat dat zij gebruikten vandaan kwam. De zin "de Zoon wordt verwekt door de Vader en de Heilige Geest, komt voort uit de Vader en de Zoon", komt in geen van de door hen geciteerde geloofsbelijdenissen voor. Afgezien daarvan verwerpen de geloofsbelijdenissen elke hiërarchie of ondergeschiktheid binnen de Drie-eenheid te verwerpen.

Rachel: "Looks like they have changed the post. They no longer reference the creed in that post although they still teach a hierarchy in the Trinity." 

Geloofsbelijdenis van Nicea
De geloofsbelijdenis van Nicea werd gedeeltelijk geformuleerd als een reactie op de Ariaanse ketterij die leerde dat de Zoon was geschapen en ondergeschikt was aan de Vader. De volledige verklaring is echter heel zorgvuldig geschreven om juist de gelijkheid van God de Vader en God de Zoon te benadrukken. De zinnen "En in één Heere Jezus Christus, de eniggeboren Zoon van God, geboren uit de Vader voor alle eeuwen, God uit God, Licht uit Licht, waarachtig God uit waarachtig God; geboren, niet gemaakt, van hetzelfde Wezen met de Vader; door Wie alle dingen gemaakt zijn." suggereert geen enkele hiërarchie of ondergeschiktheid.

Geloofsbelijdenis van Athanasius

De geloofsbelijdenis van Athanasius gaat nog verder in het uitleggen van de relatie binnen de Drie-eenheid:

De Vader is door niemand gemaakt of geschapen of voortgebracht. De Zoon is door de Vader alleen, niet gemaakt noch geschapen, maar voortgebracht. De Heilige Geest is door de Vader en de Zoon, niet gemaakt, noch geschapen of voortgebracht, maar gaat van Hen uit. En in deze Drievuldigheid is er niets eerder of later, geen meer of minder, maar alle drie personen zijn elkaar gelijk in eeuwigheid en hoedanigheid. Zo dient in alle dingen, zoals ook al eerder is gezegd, zowel de Drievuldigheid in de eenheid als de eenheid in de Drievuldigheid vereerd te worden. Laat dus wie behouden wil worden, aangaande de Drievuldigheid van dit gevoelen zijn.

👉 Nogmaals, de geloofsbelijdenis benadrukt de eenheid en gelijkheid binnen de Drie-eenheid, en het ontkent specifiek elke hiërarchie of ondergeschiktheid binnen de Drie-eenheid. 

Johannes 14:28

Het artikel van Focus on the Family gebruikt ook de uitspraak van Jezus dat “de Vader  is groter dan Mij” (Johannes 14:28) als een voorbeeld van de veronderstelde ondergeschiktheid. De geloofsbelijdenis van Athanasius gaat echter op dergelijke uitspraken in en legt uit dat Jezus, de God-mens, "gelijk is aan de Vader wat betreft Zijn Godheid, en inferieur aan de Vader wat betreft Zijn mens zijn".

Hij is ten volle God, ten volle mens, bestaande uit een redelijke ziel en menselijk vlees, gelijk aan de Vader naar zijn godheid, minder dan de Vader naar zijn mensheid. Ofschoon Hij God is en mens, is Christus toch niet twee, maar één. Eén is Hij, niet doordat de godheid veranderd werd in vlees, maar door de opneming van de mensheid in God.

Onderschiktheid (binnen de Drie-eenheid) verworpen door geloofsbelijdenis
Alle ondergeschiktheid en hiërarchie binnen de Drie-eenheid wordt verworpen door de orthodoxe geloofsbelijdenissen en belijdenissen.

Laten we ophouden met het beschadigen van de leer van de drie-eenheid in onze pogingen om uit te leggen hoe onderdanigheid in het huwelijk werkt. Er valt niets te winnen door een beroep te doen op een eeuwige relatie van autoriteit en onderdanigheid binnen de drie-eenheid, en er is genoeg te verliezen. 

---

Met toestemming overgenomen van Rachel Green Millers blog: A daughter of the Reformation

Autoriteit en onderwerping zijn niet de focus van de Bijbel. Wat wel?

Vorige week kwam het boek binnen dat ik kocht. Ik begon er gelijk in. Het is geschreven door Rachel Green Miller en heet: Beyond Authority and Submission: Women and Men in Marriage, Church, and Society. Het is in het Engels.

NADENKEN OVER RELATIE TUSSEN MAN EN VROUW

Rachel [1] zet mensen aan het denken over de relatie tussen man en vrouw. Ze waarschuwt voor de eenzijdige kijk, die het grootste deel negeert van wat de Bijbel zegt over zowel vrouwen als mannen en hoe zij functioneren om God te verheerlijken. 

Hieronder een stukje dat ik vertaalde. 

EEN LENS VOOR ONZE RELATIES

2. "Hand in Hand, Oog in Oog, van Hart tot Hart

In conservatieve kringen beginnen en eindigen veel gesprekken over vrouw en man met autoriteit en onderwerping. Wie heeft de leiding? Wie mag wat doen? Het is zo dat de Bijbel niet begint en eindigt  met autoriteit en onderwerping - het is het verhaal van Jezus van het begin tot het einde. Als we die boodschap missen, maakt het niet uit wat we nog meer geloven. Geen enkele goede daad of een goed begrip van vrouwen, mannen en gender zal ons redden.

Dat betekent niet dat autoriteit en onderwerping niet belangrijk zijn. We zouden ze niet moeten afwijzen - maar ze zijn niet de focus van de Bijbel. Wanneer we ons concentreren op het handhaven van een hiërarchie - of deze omverwerpen - vergeten we onze eenheid en onderlinge afhankelijkheid en onze oproep tot wederzijdse dienstbaarheid. [2] Vrouwen kunnen dan volledig afhankelijk worden van mannen en toegewijd zijn aan het dienen van hun belangen; mannen vergeten kunnen daardoor hun behoefte aan vrouwen en gaan zich meer richten op het afdwingen van onderdanigheid dan op hun dienen van hun vrouwen en gezinnen.

In tegenstelling tot wat de populaire cultuur beweert, zijn vrouw en man niet van verschillende planeten. We zijn complementair - meer gelijk dan verschillend. Zonder de verschillen te ontkennen, moeten we stoppen met het definiëren van de vrouw als het tegenovergestelde van mannen en vice versa. Dergelijke verdeelde definities creëren en moedigen onnodige conflicten aan en wekken onrealistische en on-Bijbelse verwachtingen op, over hoe vrouwen zich zouden moeten gedragen.

Paulus verwijst regelmatig naar geloofsgenoten, zowel mannen als vrouwen, als zijn medearbeiders. Het woord dat hij gebruikt, sunergos, betekent 'een metgezel op het werk'. [3] Dat geeft het gevoel weer van waarvoor we geschapen zijn en waartoe we in Christus geroepen zijn.

[1] Zie Rachels antwoord op mijn email in Waarom ik twijfel aan Zac Poonen zegt

[2] Westminster Shorter Catechism, answer 3

[3] Thayer's Greek Lexicon, s.v. 'sunergos', available online from Bible Hub