Is vrouwelijk gelijk aan onderdanig?

Ooit riep Doug Wilson, een conservatief gereformeerd theoloog, er toe op dat predikanten en ouderlingen wat meer mannelijke moesten zijn. Zijn zorg was vooral dat de kerkleiders niet model stonden ​​voor mannelijk leiderschap en moed.

Ik citeer:

In deze egalitaire tijden [1] moeten we aandringen op een mannelijke aanwezigheid op de preekstoel, omdat de kerk de bruid van Christus is en haar man in alles moet gehoorzamen (Efeziërs 5:24). De Heere verlangde dit van ons (1 Timotheüs 2:12), en dat is dus wat we moeten doen. De individuele man op de preekstoel moet mannelijk zijn omdat de bruid van Christus vrouwelijk moet zijn. De gepaste vrouwelijke reactie van de kerk is om onderdanig te zijn, en je kunt niet onderdanig zijn terwijl je ongehoorzaam bent. [2]

Ik ben het er mee eens dat predikanten en ouderlingen mannen naar Gods hart behoren te zijn, moedig en sterk (in Hem). Toch haast ik me te zeggen dat Doug Wilsons klaarblijkelijke preoccupatie met rolpatronen verontrustend is. Waarom is vrouwelijk gelijk aan onderdanig? Even terzijde, ja, de kerk is de bruid van Christus, maar daar behoren ook de oudsten zelf bij. Zijn ze daardoor niet net zo "vrouwelijk" zijn als de rest van de kerk?

Zijn alleen vrouwen geroepen om zich te onderwerpen in de Schrift? Nee, de kerk, zowel mannen als vrouwen, moet zich onderwerpen aan Christus als het hoofd van de kerk. Net zoals ook alle burgers, mannen en vrouwen, zich behoren te onderwerpen aan hun burgerlijke leiders. Werknemers, mannen en vrouwen, moeten zich onderwerpen aan hun bazen. Kinderen moeten zich in liefde onderwerpen aan hun ouders.

Mijn zonen zijn niet "vrouwelijk" in het liefdevol onderwerpen aan hun ouders. Mijn man is niet "vrouwelijk" in het gehoorzamen aan de gekozen leiders van ons land. Mijn man is absoluut mannelijk, zelfs als hij een vrouwelijke baas of gekozen leider gehoorzaamt.

Laten onze voorgangers en ouderlingen mannen zijn die sterk en moedig zijn in de Heer. Maar laten we alsjeblieft niet het hele leven terugbrengen tot het ene aspect van de relatie tussen man en vrouw. 

Met toestemming overgenomen van Rachel Green Millers blog: A daughter of the Reformation

[1] Egalitaire tijden

1. Een meerderheid aan kerken en religieuze gemeenschappen hebben de afgelopen jaren actief gewerkt aan het bevorderen van gendergelijkheid en het verminderen van genderongelijkheid binnen hun gelederen. 
2. Er zijn christelijke stromingen die zich verzetten tegen de beweging naar gelijkheid tussen mannen en vrouwen in de kerk en in de samenleving, en soms wordt dit ook wel aangeduid als christelijk feminisme. Deze stromingen zijn vaak gebaseerd op een letterlijke interpretatie van de Bijbel en het idee dat mannen en vrouwen van nature verschillende rollen hebben in de kerk en in het gezin. Zij geloven dat mannen de leidersrol moeten hebben en dat vrouwen ondergeschikt moeten zijn aan mannen. Dit kan leiden tot het beperken van de rollen die vrouwen in de kerk en buiten de kerk mogen vervullen.
3. Tegelijkertijd zijn er ook christelijke stromingen die proberen een balans te vinden tussen het respecteren van de verschillen tussen mannen en vrouwen en het bevorderen van gelijkheid. Zij geloven dat mannen en vrouwen complementair zijn en dat beide geslachten belangrijke rollen hebben in de kerk en in de samenleving. In deze stromingen wordt gestreefd naar inclusiviteit. 

[2] oorspronkelijk citaat

"That said, in these egalitarian times, we must insist on a masculine presence in the pulpit because the church is the bride of Christ, and needs to obey her husband in everything (Ephesians 5:24). The Lord required this of us (1 Timothy 2:12), and so that is what we must do. The individual man in the pulpit must be masculine because the bride of Christ must be feminine. The appropriate feminine response of the Church is to be submissive, and you cannot be submissive while disobeying."

🎧 Luistertip: Mannelijk en vrouwelijk in de kerk (Engels)