Iemand geeft je een goedbedoeld advies en je denkt: Dit klinkt goed, maar ergens klopt iets niet… Zo’n moment had ik ooit toen ik voor het eerst hoorde dat sommige christenen de Drie-eenheid gebruiken als een model voor het huwelijk. Het idee klinkt vroom: zoals de Vader, de Zoon en de Heilige Geest samenwerken, zo zou ook man en vrouw moeten functioneren in hun huwelijk. Klinkt logisch, toch? Nou… nee.
Ik beloofde in mijn vorige blog dat we er nog een keer naar zouden kijken. Dat doen we vandaag. Laten we deze theologische valkuil eens met een kritische blik bekijken.
Waar komt dit idee vandaan?
Aanhangers van dit model beweren dat de Vader het gezag heeft, de Zoon zich onderwerpt en de Heilige Geest ergens daartussen zweeft als de bemiddelaar. Dit wordt dan vertaald naar het huwelijk: de man is de leider (Vader), de vrouw onderwerpt zich (Zoon), en… tsja, wat de Heilige Geest hier precies doet in een huwelijk blijft vaak onduidelijk.
Een van de bekendste vrouwelijke voorstanders van een strikte hiërarchie in het huwelijk is Martha Peace, die in haar boeken benadrukt dat de vrouw zich moet onderwerpen aan haar man. Maar de vraag is: rechtvaardigt de Drie-eenheid dat idee echt?
Waarom dit theologisch een probleem is
-
De Drie-eenheid is geen huwelijk
God is één in drie personen. Een mysterie dat we nooit helemaal kunnen bevatten. Maar één ding is duidelijk: het huwelijk wordt in de Bijbel nooit gepresenteerd als een afbeelding van de Drie-eenheid. In Efeziërs 5 wordt het huwelijk vergeleken met Christus en de gemeente – een beeld van liefdevolle opoffering en eenheid, niet van een vaste gezagsstructuur binnen de Godheid. -
Het leidt tot een onjuist gezagsbegrip
De Zoon is niet ‘minder’ dan de Vader. Ze zijn gelijk in wezen, macht en eer. Als we dit als een blauwdruk voor het huwelijk gebruiken, lopen we het risico om vrouwen als ‘minder’ te zien dan mannen. Maar man en vrouw zijn beiden geschapen naar Gods beeld (Genesis 1:27) en geroepen tot wederzijdse dienstbaarheid (Efeziërs 5:21). -
Het haalt de dynamiek uit het huwelijk
In een goed huwelijk draait het niet om een starre rolverdeling, maar om liefdevolle samenwerking. Het huwelijk is als een verbond waarin je allebei groeit en elkaar aanvult. Een model waarin de vrouw per definitie ‘onder’ de man staat, kan misbruik in de hand werken en voorkomt dat beide partners tot hun recht komen.
Een Bijbels evenwicht
In plaats van het huwelijk in een theologisch keurslijf te dwingen, moeten we kijken naar de Bijbelse principes van liefde, eenheid en wederzijdse dienstbaarheid. Mannen worden geroepen om hun vrouwen lief te hebben zoals Christus de gemeente liefhad (Efeziërs 5:25) – en dat is een roeping die veel verder gaat dan ‘gezag hebben’.
Dus als jij ook een keertje hoort of leest dat je huwelijk een afspiegeling van de Drie-eenheid moet zijn, glimlach dan heel aardig en vraag: Bedoel je dat mijn man en ik één wezen in drie personen zijn? Grote kans dat het gesprek dan snel een andere wending krijgt.
Conclusie: Wees voorzichtig met theologische modellen
De Drie-eenheid is een prachtig en diep mysterie – maar geen handleiding voor het huwelijk. Laten we in plaats daarvan bouwen op Bijbelse principes die echt werken: liefde, respect, wederzijdse dienstbaarheid en eenheid in Christus.
Ontwijk deze theologische valkuil en geniet van een huwelijk zoals God het bedoeld heeft: vol liefde, veel genade en… een beetje humor! 😄
Lees ook:
- Eeuwige ondergeschiktheid van de Zoon (of toch niet)
- Is vrouwelijk gelijk aan onderdanig?
- Wat is er mis met "Bijbels" Patriarchaat?
- De lens van discipelschap of de lens van gezagsverhouding?
