Het verhaal van AllisonAllison begint met haar verhaal en dikke tranen wellen op in haar ogen. Ze zegt dat haar man het probleem is. "Hij is niet liefdevol, hij gebruikt me voor seks en hij zegt nooit dat hij van me houdt. Hij praat niet veel en hij kijkt altijd maar TV. Hij wil wel dingen voor me doen als ik het vraag, maar nooit eens uit zichzelf. Als ik hier met hem over probeer te praten, ergert hij zich alleen maar aan me, dus laat ik het maar zitten. Het is een goede man, maar ik wil niet de rest van mijn leven samenleven met een man die niet van me houdt. Het maakt hem allemaal niet uit. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik voel me ellendig."
Martha PeaceHet verhaal van Allison hoor ik vaak. Haar man is geen gemeen, wreed iemand, maar hij is terughoudend en enigszins zelfgericht. Hij is tevreden met de huidige situatie. Allison niet. Ze wil dat iemand tegen haar praat, haar koestert en maakt dat ze zich speciaal voelt. In Allisons hart leeft een diep verlangen naar romantiek en beminnelijkheid in hun huwelijksrelatie. Is dat iets slechts? Nee, helemaal niet. Het probleem met Allison is alleen dat ze haar hart heeft gezet op romantiek en speciale gevoelens in plaats van op het dienen en aanbidden van de Heere Jezus Christus. Als gevolg daarvan is ze vaak teleurgesteld, gefrustreerd en bitter. *
Is verlangen naar liefde afgodendienst?
Martha Peace lijkt hier te zeggen: "Allison, je wilt liefde en aandacht? ❌ Fout! Je moet minder verlangen en meer bidden. 馃檹"
Maar laten we eerlijk zijn: als je man meer praat met de tv 馃摵 dan met jou, is het toch logisch dat je je niet geliefd voelt? 馃挃 Liefde en aandacht verlangen in je huwelijk is geen teken van zwakte of afgodendienst. Het is menselijk. 馃懌 We zijn gemaakt voor verbinding. Natuurlijk kun je je hart op Christus richten 馃檶 茅n verlangen naar een knuffel van je man 馃. Het 茅茅n sluit het ander niet uit – tenzij je denkt dat romantiek 馃挄 verboden terrein is.
Martha stelt serieus dat Allison’s verlangen naar liefde een “verkeerde begeerte” is. Haar advies? Allison moet haar hart volledig richten op God, zoals de psalmist in Psalm 119. Ze moet vreugde vinden in God, ongeacht hoe haar man zich gedraagt. Dat is een flinke opgave als je dag in dag uit met een afstandelijke partner leeft.
Wat zegt de Bijbel echt?
De Bijbel laat juist zien dat liefde in een huwelijk geen luxe is, maar een opdracht. Efeze 5:25 zegt dat een man zijn vrouw moet liefhebben zoals Christus de gemeente liefheeft – opofferend, zorgzaam en vol toewijding.
God vraagt niet van Allison om genoegen te nemen met een kille relatie. Haar verlangen naar liefde is geen zondige hunkering, maar een gezonde, door God gegeven behoefte.
Stel je voor dat je honger hebt en iemand zegt: "Bid maar dat je honger verdwijnt. Verlangen naar brood is een verkeerde begeerte." Dat zou absurd zijn. Toch is dat vergelijkbaar met het advies dat Allison krijgt. God schiep het huwelijk als een plek van liefde, veiligheid en verbondenheid. Niet als een relatie waarin je maar moet overleven en hopen dat God je hart vult terwijl je man niet benaderd mag worden voor basisbehoeftes
Kan Allison dan niets doen?
Natuurlijk kan ze iets doen. Haar hoop volledig op haar man vestigen zal haar waarschijnlijk teleurstellen – daarin heeft Peace een punt. Alleen: het antwoord is niet minder verlangen, maar het juiste verwachten op de juiste plekken. God kan Allison kracht geven om met haar pijn om te gaan. Tegelijk mag ze haar man aanspreken op hun relatie, eventueel met hulp van een mentor, vriend(in) of therapeut. Liefde in het huwelijk is geen bonus; het is een basisbehoefte.
Kortom: je hart op God richten? Altijd een goed idee. Maar dat betekent niet dat je moet stoppen met verlangen naar menselijke liefde en verbondenheid. God schiep ons juist met die behoefte. Het is niet 贸f-贸f. Het is 茅n-茅n.
---
* Met toestemming overgenomen uit: De Godvrezende vrouw ISBN: 9789079465521
