📖 4 minuten leestijd – en je denkt: Wow! Wat een positief review van De Godvrezende Vrouw, door Bijbels Beraad, ik ga het kopen. Maar... pas op! 😮
Onder de foto vind je:
✅ Mijn samenvatting van Bijbels Beraad recensie in het kort, met link
💬 Mijn eerlijke (en verrassende?) reactie erop
Nieuwsgierig? Lees snel verder! 👀
Martha Peace beschrijft in De Godvrezende Vrouw haar reis van feminisme naar vervulling in Christus. Het boek wil vrouwen helpen God te verheerlijken in hun houding, huwelijk en daden. Peace benadrukt onderwerpen als onderwerping, verantwoordelijkheid en het vervangen van verkeerde gedachten door Bijbelse waarheden. Ze waarschuwt voor valse toevluchtsoorden zoals werk, drukte of goedkeuring zoeken bij anderen. Praktische tips, Bijbelse principes en bemoediging voor vrouwen in moeilijke huwelijken vullen het boek.
👉 Lees het complete review van Bijbels Beraad: Recensie de Godvrezende Vrouw
Mijn antwoord op de recensie van De Godvrezende vrouw
De recensie van De Godvrezende vrouw van Martha Peace wekt de indruk positief te zijn, maar het roept bij mij de vraag op of de recensent het boek echt volledig heeft gelezen. En zo ja, wie heeft het beoordeeld? Een man, een vrouw? Want nadat ik het boek zelf meerdere keren las, viel me op dat er juist bij de kernpunten veel onduidelijkheid en theologische scheefgroei zit. Hoewel Peace stelt dat een vrouw geen "voetveeg" van haar man hoeft te zijn, schuurt haar benadering gevaarlijk dicht tegen wat je "voetveeg light" zou kunnen noemen.
⚠️ Ze waarschuwt wel tegen misbruik, maar benadrukt tegelijkertijd onderwerping en dienstbaarheid op een manier die vrouwen in een kwetsbare positie kan brengen.
De recensie stelt dat Peace “aan de hand van schriftuurlijke principes” uitlegt wat onderwerping inhoudt en hoe God hulpbronnen biedt ter bescherming van de vrouw als haar man zondigt. Dit klinkt bemoedigend, maar in de praktijk schieten deze hulpbronnen in het boek ver tekort. De bijbelteksten die Martha Peace aanhaalt, worden voor een groot deel uit hun context gehaald, waardoor haar conclusies niet altijd Bijbels gefundeerd zijn. Gods middelen tot bescherming – zoals rechtvaardigheid, gemeenschap met gelovigen en het zoeken van hulp bij onrecht – worden niet duidelijk genoeg belicht.
Erger nog: in gevallen van huiselijk geweld raadt Peace kerkelijke tuchtmaatregelen aan boven het inschakelen van de autoriteiten. Vrouwen in gewelddadige huwelijken worden getroost met de gedachte dat “God hun man misschien zal straffen.” Dit vind ik een zorgelijk iets.
2. Ontbreken van een christocentrisch perspectief op heiligmaking
De recensie prijst het boek om de focus op het verheerlijken van God, maar Martha Peace maakt dit praktisch vooral gelijk aan het dienen van de man. Hierdoor verschuift het accent van leven uit Christus naar leven onder een rolpatroon. Heiligmaking is volgens de Bijbel een proces van verandering door de Heilige Geest (2 Korinthe 3:18), waarin de gelovige groeit in de gelijkenis met Christus. Dit facet komt in het boek nauwelijks naar voren. Peace presenteert eerder een gedragsprogramma dan een hartverandering geworteld in het werk van Christus.
3. Problematische visie op lijden, verdriet en hulp zoeken
Martha stelt dat professionele geestelijke/psychische gezondheidszorg zoeken “gelijkstaat aan een gebrek aan trouw”, wat een verontrustende en on-Bijbelse claim is. God kan artsen en hulpverleners gebruiken als middelen tot herstel. Het afwijzen van professionele hulp kan vrouwen nodeloos laten lijden.
Ook haar visie op emotionele pijn en verdriet is problematisch. Martha Peace leert dat angst of verdriet – zelfs als deze door omstandigheden gerechtvaardigd zijn – tekenen zijn van een gebrek aan vertrouwen in God. Verdriet wordt in haar benadering bijna als zondig gezien, terwijl de Bijbel ruimte laat voor diep verdriet (denk aan de psalmen van David of Jezus’ eigen tranen bij het graf van Lazarus, Johannes 11:35). Het advies om lijden simpelweg te “beschouwen als een zegen” kan leiden tot passieve berusting in plaats van het zoeken van recht en troost bij God.
Conclusie
Waar de recensie Martha Peace prijst om haar helderheid, is het tegenovergestelde waar: het boek is theologisch onevenwichtig, haalt bijbelverzen uit hun context en biedt vrouwen in moeilijke huwelijken ontoereikende en soms zelfs gevaarlijke adviezen. Onderwerping wordt gepresenteerd als hoogste deugd, terwijl de Bijbel een rijker beeld schetst (waarin wederzijdse liefde, rechtvaardigheid, respect en bescherming centraal staan).
Heiligmaking vanuit Christus ontbreekt grotendeels in dit boek, waardoor het boek meer over gedragsaanpassing gaat dan over innerlijke verandering door de Heilige Geest. Het verheerlijken van God is méér dan jezelf wegcijferen – het is leven in de vrijheid en kracht die Christus geeft. Deze cruciale nuance mist Martha Peace, en dat maakt De Godvrezende vrouw zowel theologisch en pastoraal riskant.
🎁 Iets Persoonlijks (voor de doorzetters onder ons 😉)
Onze Heere zegt het voortdurend in het evangelie van Johannes. Bijvoorbeeld in hoofdstuk 7:37 roept Hij: ‘Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.’ Het woord ‘komen’ betekent hier blijven komen’. Hij zegt dus: ‘Als iemand dorst heeft, laat hij steeds naar Mij blijven komen om te drinken.’ Laten we het heel praktisch maken: het is zo eenvoudig als dit. Als je je op enig moment in je leven moe voelt, uitgeput – niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal en misschien nog meer geestelijk – wat moet je dan doen? Hij zegt: Ga naar Hem! Hij woont in je. Ga naar Hem zoals je naar een fontein of kraan gaat om water te tappen. Vertel Hem over je dorst, je zwakheid, je traagheid en je hulpeloosheid, en vraag Hem je levend water te geven, dit hemelse brood – vraag Hem om Zichzelf. Hij heeft beloofd dat te doen, maar we ervaren het pas als we beseffen dat Hij in ons is, en als we ons tot Hem wenden en naar Hem toe gaan.”
⚠️ Opmerking:
Wat hier zo eenvoudig en diep wordt beschreven – dat we voortdurend naar Christus mogen gaan als kind van God, Hem alles mogen vertellen en uit Zijn volheid mogen putten – ontbreekt volledig in De Godvrezende Vrouw van Martha Peace. In plaats van te wijzen op het leven uit Christus en de kracht van Zijn genade - genoeg voor alle ups en downs in ons (huwelijks)leven - legt Martha de nadruk op moralistische leefregels. De mens staat in het middelpunt, de vrouw moet vooral doen, en de man wordt bijna tot een afgod gemaakt. Hierdoor wordt de echte heiligmaking – die begint en eindigt bij Christus Zelf – verduisterd. Juist dat praktische Evangelie, waarin afhankelijkheid van Jezus centraal staat, blijft in heel dit zo boek pijnlijk afwezig.
Dat maakte me verdrietig!
